Mijn man en ik komen er maar niet uit: wat is nu de beste manier van opvoeden. Ik ben meer voor de zachte aanpak, zoals hij het noemt. Ik praat veel met mijn dochter (5 jaar), probeer haar positief te stimuleren, het negatieve gedrag te negeren… Mijn man daarentegen vindt dat er discipline moet zijn en dat ze moet gehoorzamen. In mijn ogen treedt hij heel autoritair op en dat doet me soms pijn om te zien. Hoe geraken we hier uit?
Samen ouder
Samen partner zijn is nog iets heel anders dan samen ouder zijn. Kinderen opvoeden stelt je als koppel voor een grote uitdaging, vooral ook omdat je elk je eigenheid hebt, je eigen normen en waarden en je eigen verleden met je meedraagt. De manier waarop je zelf bent opgevoed komt vaak weer boven van zodra je zelf kinderen hebt. Sommige ouders willen voortzetten hoe hun eigen ouders het deden terwijl anderen het net helemaal anders willen aanpakken. En zo ontwikkelt elke partner zijn eigen stijl.
Papa vs. mama
Sommige partners (vaak papa’s maar zeker niet altijd) zijn daarbij wat kordater en strenger en dat kan bij de zachtere ‘kant’ wel eens ongenuanceerd en hard overkomen. Vaak gaat het om dingen zoals inderdaad gehoorzaamheid en discipline, maar papa’s spelen ook op andere vlakken een heel eigen rol. Denk maar aan het ravotten en rollebollen dat er wat ruwer aan toe gaat als papa zich in het spel mengt. Heel wat mama’s houden hun hart vast als ze de ‘schijngevechten’ zien plaatsvinden. Maar voor je kind zijn beide benaderingen heel belangrijk.
Meerdere stijlen
Er is niet één stijl van opvoeden die alleen zaligmakend is. Jullie hebben dus allebei deels gelijk. Geen enkele theorie of stijl is immers op maat van jullie gezin geschreven. Belangrijk is om samen voor ogen te houden wat je werkelijk wenst te bereiken met de opvoeding. Vermoedelijk komen jullie daarin wel overeen, namelijk dat het belang van de kinderen voorop staat. En waarschijnlijk komen ook jullie waarden en normen meer overeen dan je denkt. Beleefdheid en respect bijvoorbeeld? Misschien wil jij dat bereiken door je kinderen respectvol en beleefd te benaderen terwijl je man er eerder op zal staan dat ze hem met twee woorden aanspreken. Op zich is dat niet erg: je kinderen zullen hier veel uit leren en later als ze zelf ouder worden kiezen welke weg zij de beste vonden. Twee rolmodellen zeg maar! Elkaar vanuit dezelfde waarden en normen je eigen aanpak gunnen, geeft je kinderen een rijkdom aan diversiteit mee en een mooi voorbeeld van respect hebben voor elkaar. Dat kan je ook door oog te hebben voor wat je wel apprecieert in de aanpak van de ander. Misschien zijn er wel dingen waarin je de ander beter vindt dan jijzelf?
Verschillen is toegestaan
Consequent zijn is dus eigenlijk niet meer dan een na te streven ideaal. Jullie mogen van elkaar verschillen. Belangrijker is dat je elkaar niet ondermijnt in het bijzijn van je kind. Kinderen lijden immers niet zozeer onder de verschillen tussen hun ouders, maar wel onder de conflicten die ermee gepaard gaan. Net zoals opvoeden een stukje loslaten is, is dat ook in het gezamenlijke ouderschap de boodschap: elkaar vertrouwen zodat je elk je eigen weg kan en mag gaan. Vaak valt met dat aanvaarden van het anders-zijn van je partner een stukje spanning weg. Dat creëert ruimte om oog te hebben voor het goede bij elkaar en om jouw eigen weg te gaan.
Deze Opvoedtip werd geschreven door Groeimee.